نامه ای به عشقم

        روزهای تکراری  

 روزها با لحظه هایش خسته ام کرده است ،

اما من تنها به امید اینکه دوباره تورا خواهم دید سردی روزها

 را با تمامی لحظه های تلخش بی هیچ ارزویی جز ارزوی

گرفتن دوباره ی دستان تو تحمل میکنم.

 سخت است اماهر وقت که از پنجره ی اتاقم که دیگر رنگ

دعاهای شبانه ام را گرفته بیرون را تماشا میکنم و وقتی ان   

درخت همیشه بهار کنار نیمکت همیشه خالی را میبینم امید

پیدا میکنم امید به اینکه روزی منو تو تمامی نیمکتهای خالی

باغ تنهایی را پر میکنیم و تمامی درختان خشک و بی برگ

را با خنده های گرممان بهاری میکنیم . راستی خیلی وقت

است که خنده هایت را ندیده ام و خیلی وقت است که دیگر

حتی به خوابم هم نمی ایی! نکند اصلا مرا برای همیشه !

همیشه که میگویم تنم به لرزه می افتد، نه! تو هیچوقت مرا

فراموش نمیکنی اخر قول داده ای! قول داده ای که نه تنها

اسمم را بلکه تمامی دوستت دارم گفتن ها را در ورق های

خالی خاطره هایت حکاکی کنی و بنویسی که یک روزی

کسی مرا انقدر دوست داشت که به خاطرم حاظر شد روی

تمامی ارزوها جز ء ارزوی بودن با من ، نفس کشیدن با من

 و گرفتن دستانم یک خط قرمز بکشد و پیش همه ی کسانی که

 فکر میکردند او عاشق نمیشود داد بزند من عاشقم عاشق

کسی که از جانم هم برایم عزیزتر است من، من هنوز که

هنوزه در انتظاره رسیدن تو روزها را به تکرار میشمارم ...!

َدوست دارم گفتن تو هنوزم که هنوزه تو یادمه

                                                                       داد زدم که عاشقم عاشق تو عشق تو در وجودمه 

 

من زاده دامان غمم هیچ کسم نیست

جز اشک در این غمکده فریاد رسم نیست

ای درد بیازار مرا هرچه توانی

خوش باش که می میرم و کس داد رسم نیست

تقدیم به دوستانی که

سرنوشتشان همچون من به گونه ای تیره و تار است که تنها معجزه روشنیگر آن خواهد بود

دوره بازگشت ادبی

دوره بازگشت ادبی
« 137 بازدید »

شرح:

در اواخر دوران صفویه ودوره نادرشاه افشار،در میان بعضی از ادیبان وشاعران ،اندیشه هایی در رد سبک هندی پدید آمد و این اندیشه ها در دوران کریم خان زند به نهضتی ادبی تبدیل گردید.در دوره ی زندیه،شاعرانی چون مشتاق اصفهانی ،عاشق اصفهانی و طبیب و لطفعلی خان آذر بیگدلی در مجامع ادبی خود تصمیم گرفتند که به جهت ریزبینی های خارج از حد و اندازه شاعران سبک هندی و به عقیده ایشان  انحراف از نرم ادبی ساده  وسلیس شرایطی را فراهم آورند که بازگشتی به شعر دوران خراسانی و پیروی از سبک شاعران عراقی نمایندو روش آنان را در شاعری پیشه خود سازند وبه این ترتیب بازگشتی به سبک و سیاق شاعران و استفاده از مضامین متقدمین و قرن های سوم و چهارم و تا قرن های هشتم و نهم اتفاق افتاد و مضامین از جهت لفظی و معنایی به آن دوره ها بازگشت وحتی در پیروی از قالب ادبی نیز دنباله روی از روش شاعران خراسانی و عراقی کاملاً واضح است به طوریکه در میان شاعران آغاز دوره بازگشت مشتاق اصفهانی در غزل سرایی پیشگام و لطفعلی  آذر در قصیده سرایی،هاتف اصفهانی در قصیده به شعر امامی هروی وخاقانی تأسی جستند و ترجیع بند معروف خود را از نظر شیوه به سعدی و حافظ و از نظر طرح موضوعات عرفانی به سنایی نزدیک نمود.فتحعلی شاه جانشین آغا محمد خان که وارث حکومت مرکزی و ثروت های وی بود در ترتیب دادن دربار مجلل و رعایت آداب و آیین درباری  به دربار سامانیان  و غزنویان نظر داشت و چون خود نیز از طبع شاعری بی بهره نبود  به تقلید درباریان گذشته ،شاعران را به دربار نزدیک ساخت و برای آنان مقرری معین کرد و از آنان مدیحه گویی چشم داشت شاعرانی نیز به این توقع وی پاسخ دادند و بازار ثناگستری و شعر درباری  بار دیگر رونق گرفت. بدین ترتیب شاعرانی که از دوران فتحعلی شاه تا عصر ناصرالدین شاه می زیستند به دو شیوه ی عراقی و خراسانی نظر داشتند. آنان که به دنبال ثناگستری بودند به ناچار از شیوه ای  پیروی می کردند که متناسب  با مدایح درباری باشد.همچنین فتحعلی خان صبا در قصاید خود بیشتر به عنصری ودر مثنوی به فردوسی نظر داشت . بعد از صبا ،قویترین شاعری که تجدید سبک را ادامه داده است قاآنی است وی در دوران محمدشاه و اوایل دوران ناصرالدین شاه،شاعر رسمی دربار بود وپس از مرگ او،سروش اصفهانی جانشین او شد.شعر قاآنی روان وساده است بسیاری از مضامین او تکرار مضامین قدماست اما مضامین تازه نیز اندکی در شعر او یافت می شود وی به طریقه منوچهری ،خاقانی،عنصری وقطران و فرخی سیستانی نظر داشته است،به طوریکه شعر این دوران بیشتر مقلدانه و خالی از خیال نو و اندیشه بدیع و تعداد معدودی شاعر خوش ذوق یافت می شود ودیگر اینکه در استعمال ویژگیهای سبک شاعران قدیم ابرام و اصرار فراوان می کنند.در این دوره انواع قالب های شعری در دیوان های شاعران وجود دارد بزرگترین شاعران قصیده سرا همانگونه که گفته شد صبا،قاآنی،سروش اصفهانی،محمودخان ملک الشعرا،فتح الله خان شیبانی و شهاب اصفهانی و بزرگترین شاعران غزل سرا،نشاط اصفهانی ،وصال شیرازی،همای شیرازی ،فروغی بسطامی،محمد زواره ای ،یغمای جندقی و مسکین اصفهانی هستند.مهمترین مضامین شعری در دوران قاجارمدیحه،غزل،حماسه های تاریخی و اشعار مذهبی و عرفان و اخلاق است.

انواع بوسه

؟

برج حمل (فروردین(
بوسه های شما تند و سریع و بسیار پرحرارت هستند که نشانگر حس شهوتران و لذت طلب شماست، اما این احساس داغ و سوزان خیلی زود فروکش می کند.

برج ثور (اردیبهشت)بوسه های شما با تعلل صورت می گیرد اما بوسه هایی ژرف و با احساس هستند که پی در پی می آیند و می آیند و…
برج جوزا (خرداد) 

^{بوسه های شما غافلگیر کننده و خود به خودی هستند که باعث می شود معشوقتان بیشتر و بیشتر طلب کند.}.بوسه های شما گرم و لطیف است، بوسه های شما رویایی، خیال انگیز، عاشقانه و ابدی است.
برج سرطان (تیر)
بوسه های شما گرم و لطیف است، و دوست دارید تا ابد به آن ادامه دهید…  
برج اسد (مرداد)
بوسه های شما وحشی و پراحساس، همراه با چنگ زدن و گاز گرفتن است. هیچگاه موقع بوسیدن از بروز احساسات خود جلوگیری نمی کنید و دوست دارید دیگران شما را به این خاطر تشویق کنند. 

برج سنبله (شهریور)بوسه های شما بسیار دقیق، ظریف و ماهرانه است و معشوقتان زمانی متوجه آن می شود که شما کارتان را تمام کرده اید
برج میزان (مهر)
آنقدر نگران وضعیت تنفستان هستید که نمی توانید خوب به بوسیدنتان بپردازید.
برج عقرب (آبان)
شما خیلی زود از بوسیدن می گذرید و به سراغ……چیزی می روید که پشت سر آن برسد.

^{برج قوس (آذر)
بوسه های شما غافلگیر کننده و خود به خودی هستند که باعث می شود معشوقتان بیشتر و بیشتر طلب کند.}
برج جدی (دی)
بوسه های شما لحظه ی خلاص شدن و آزادی از استرسی است که در طول روز اسیرتان کرده است.
برج دلو (بهمن)
بوسه های شما خیس و با کثیف کاری همراه است و هنگام بوسیدن چشمانتان را باز نگاه می دارید!
برج حوت (اسفند)
بوسه های شما رویایی، خیال انگیز، عاشقانه و ابدی است.